Ο φάκελος της υπόθεσης Μάξγουελ με τα λόγια του Έπσταϊν

Η μυρωδιά του φύλου της ήταν περισσότερο από οτιδήποτε θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ. Ενεργοποιούμουν όλο και περισσότερο. Ήξερα στον εγκέφαλό μου ότι έπρεπε να βγούμε από αυτό, αλλά όλες οι σκέψεις για τις συνέπειες με είχαν εγκαταλείψει εντελώς. Ήμουν εντελώς και εντελώς χαμένος στη στιγμή. Η καρδιά μου έτρεχε και μπορούσα να πω ότι είχε αρχίσει επίσης να λαχανιάζει λίγο. Η αναπνοή της ήταν σύντομη και γρήγορη και με κάθε βήμα άφηνε ένα μικρό μουγκρητό έξω. Η επιστροφή στο δωμάτιό της ήταν σχεδόν αδύνατη. Ήμασταν πολύ έξω στο κατάστρωμα και χρειάστηκαν 10 λεπτά για να φτάσουμε τόσο μακριά. Ήξερα ότι θα ήταν ένας αργός περίπατος πίσω στο εσωτερικό και στο δωμάτιό της. Σιγά-σιγά περπατήσαμε πίσω στο σπίτι της. Κάθε βήμα φαινόταν να κάνει και την αιωνιότητα. Με κάθε βήμα προς τα εμπρός ο σκληρός πούτσος μου γλιστρούσε πάνω-κάτω και ορκίζομαι ότι έσπρωχνε τον κώλο της πάνω μου με κάθε βήμα. Η θερμοκρασία στο κοστούμι ανέβαινε και δεν ήμουν σίγουρος ότι ήταν όλα από τη ζέστη. Ψιθύρισα: «Αν δεν γυρίσουμε πίσω